1929 yılında Nazım HİKMET ile tanıştıktan sonra tarihî ve sosyal muhtevalı romanlar yazan Kemal TAHİR 13 Mart 1910’da İstanbul, Vezneciler semtinde doğan ünlü bir edebiyatçıdır. Babası, alaylı deniz yüzbaşısı ve II. Abdülhamid’in yaverlerinden Şebinkarahisarlı Tahir Bey, annesi ise Adapazarlı bir Abaza ailesinin kızı Nûriye Hanımdır. Çocukluğu seferberlik ve Millî Mücadele yıllarında geçen Kemal TAHİR ilk öğretimini babasıyla birlikte bulunduğu çeşitli şehirlerde tamamladı. 1923 yılında Galatasaray Mekteb-i Sultânîsi’ne kaydoldu fakat Annesinin vefatının ardından evden ayrılarak hayata atıldı… Avukat kâtipliği ve Zonguldak Kömür İşletmeleri’nde ambar memurluğunun ardından İstanbul’a dönerek gazeteciliğe başladı. Röportaj yazarlığı, tercümanlık, dergilerde sekreterlik, başyazarlık, yazı işleri müdürlüğü de yaptı.
ŞİİRDEN ROMAN’A
Başta Yahya Kemal hayranı olan ve yazı hayatına şiirle başlayan TAHİR, edebiyat dünyasına ciddi olarak Yakup SABRİ, Ertuğrul ŞEVKET, İsmail SAFA ve Arif Nihat ASTA ile birlikte çıkardıkları Geçit dergisiyle oldu. İlerleyen yıllarda şiiri bırakan TAHİR, 1929 yılında tanıştığı Nazım HİKMET vesilesi ile roman yazmaya başlar. Romancılığa doğru ilk adımı adaptasyonlarla attı (1935-1940). Bu sırada yayımladığı Namık Kemal İçin Diyorlar ki (İstanbul 1936) adlı kitabı ilgiyle karşılandı. 1938’de başlayan ve yazarlığı için verimli olan hapishane hayatı boyunca romanlarına önemli malzeme topladı. İlk hikâyeleri 1941’de Tan gazetesinde Cemalettin Mahir imzasıyla yazmıştır. Çeşitli takma adlar kullanan yazar, kendisine asıl şöhret kazandıran romanlarını 1955’ten sonra ve Kemal Tahir adıyla yayımlamaya başladı.
Eserlerinden birkaçı şunlardır:
Göl İnsanları (İstanbul 1955), Sağırdere, Körduman (İstanbul 1957), Yedi Çınar Yaylası (İstanbul 1958), Köyün Kamburu (İstanbul 1959) ve Kelleci Mehmet (İstanbul 1962), Rahmet Yolları Kesti’de (İstanbul 1957) eşkıyalık konusu çevresinde halk kahramanlığı motifini işlemiş; Esir Şehrin İnsanları (İstanbul 1956), Esir Şehrin Mahpusu (İstanbul 1962) ve Yorgun Savaşçı’da (İstanbul 1965), Bozkırdaki Çekirdek (İstanbul 1967) ve Kurt Kanunu (İstanbul 1969) adlı romanlarında Cumhuriyet Halk Partisi idaresinin eğitim ve ekonomi politikaları eleştirilmiştir. Yine Kurt Kanunu ve Yol Ayrımı’nda (İstanbul 1971), Devlet Ana‘da (İstanbul 1967), Devlet, Yorgun Savaşçı, Devlet, Büyük Mal (1970), Namusçular (1974), Karılar Koğuşu (1974), Haremde Dört Kadın (senaryo, 1974), Hür Şehrin İnsanları (1976), Dam Ağası (1977).
KANSER HASTALIĞINA YENİK DÜŞTÜ
Eserleri aracılığı düşüncelerini aktaran TAHİR 1970’te yakalandığı kanser sonucu 21 Nisan 1973’te İstanbul’da öldü ve Sahrayı cedid Mezarlığı’na gömüldü.
EVİ ARTIK BİR MÜZE
Eşi Semiha Hanım’ın isteği üzerine Kemal TAHİR’in hayatını geçirdiği ve son eserlerinin yazdığı Şaşkınbakkal’daki evi müze oldu. Hafta içi her gün 09.00-17.00 açık olan müzede TAHİR’e ait 9000 adet kitap, ödül, el yazması eser, çalışma masası, daktilo, baston ve diğer kişisel eşyalar bulunmakta.
Suadiye Mahallesi, Alan Sokak, Kadıköy
Kütüphane içindeki iki odadan oluşan dokümanlar; resmi adında ‘müze’ kelimesi’ geçmemesine rağmen işlev ve içerik bakımından bir müze niteliği taşıyor. Burada ailelerinin onayıyla, yazar ve şairlerin el yazı notları, yarım bırakılmış yazı taslakları bulunuyor. Aralarında Nazım Hikmet, Cemal Süreya, Asım Bezirci, Arif Damar, Mehmet Seyda, Melih Cevdet Anday gibi edebiyatçıların bulunduğu 18 yazar/şairin gözlük, saat, kravat gibi kişisel eşyaları, kitapları ile daktilo, kalem, defter gibi yazma serüvenlerine dair gereçler yer alıyor. Ayrıca Susanna Tamaro, Doris Lessing, Umberto Eco gibi dünya yazarlarının, 1999 Marmara depremi dolayısıyla Türkiye ile dayanışma amacıyla imzalayıp gönderdikleri kitapları da yer alıyor.
‘’Siyah kalın çerçeveli gözlükleri ve piposu ile hafızlara kazınmış olan bir hakikat arayıcısı olan Kemal Tahir’ in son çalışmalarını yaptığı, hayata gözlerini yumduğu bu evi ziyaret ederseniz kahverengi koltuk ve kitaplığın olduğu salonun bir köşesinde duran Nazım Hikmet’ in daktilosunu da görebilirsiniz.’
Türkiye Cumhurbaşkanlığı Kültür ve Sanat Büyük Ödülü sahibi
KAYNAK: https://islamansiklopedisi.org.tr/kemal-tahir
https://www.neredekal.com/kemal-tahir-evi-kutuphanesi-gezilecek-yer-detay/
https://www.haber7.com/seyahat/haber/2901125-edebiyatcilarin-hatiralarini-canli-tutan-muze-evler
